Hydrofobowość (z języka greckiego hydro – woda, phobos – strach) jest to skłonność cząsteczek chemicznych do odpychania od siebie cząsteczek wody.
Własność występująca w przyrodzie. Przykładem powłoki o własnościach silnie hydrofobowych są liście lotosu, gdzie woda zbierająca się na liściach natychmiast formuje krople i spływa z powierzchni.
Kropla wody na liściu lotosu. Źródło: wikipedia.org
Teoria hydrofobowości wiąże się z pojęciem kąta zwilżania. Im mniejszy jest kąt jaki formuje kropla cieczy na stałej powierzchni tym mniejsze własności hydrofobowe tej powierzchni. Kąt zero stopni oznacza całkowite rozpłynięcie. Im kąt zwilżania bardziej rośnie w kierunku 180 stopni (mniejsza powierzchnia styczności cieczy ze stałą powierzchnią) tym większe własności hydrofobowe przejawia powierzchnia.
Źródło: wikipedia.org
W przemyśle powłoki hydrofobowe wykorzystywane są na przykład do produkcji farb, których hydrofobowa powłoka ma dobre własności odpychania wilgoci, dzięki czemu łatwo utrzymuje się w czystości. Czasem powłoki hydrofobowe określa się jako samoczyszczące, gdyż wilgoć spływająca z powłoki zbiera ze sobą osadzające się pyły.