Tetrachromatyzm to zdolność do postrzegania informacji o kolorach za pomocą czterech niezależnych receptorów (zwanych czopkami) w oku. Każdy receptor odpowiada za postrzeganie jednej barwy podstawowej. Tetrachromatyzm powoduje zdolność do postrzegania setek milionów kolorów.
Czopki to światłoczułe receptory absorbujące światło w różnych zakresach długości fali. Oko ludzkie posiada trzy rodzaje receptorów:
- reagujące na fale wywołujące wrażenie czerwieni.
- reagujące na fale wywołujące wrażenie zieleni.
- reagujące na fale wywołujące wrażenie barwy niebieskiej.
Są to jednocześnie barwy podstawowe, z których oko ludzkie składa wszystkie dostrzegalne barwy (około miliona barw).
Tetrachromatyzm to posiadanie dodatkowo czwartego receptora absorbującego światło o innej długości fali, a co za tym idzie umiejętność dostrzegania czwartej barwy podstawowej.
Tetrachromatyzm istnieje w przyrodzie na przykład wśród ptaków, ryb, gadów, insektów. Większość ssaków utraciło tą zdolność w wyniku ewolucji. Pojawia się ona wśród niewielkiego odsetka ludzi (kobiet, jako że jest to prawdopodobnie mutacja chromosomów X).
Źródła