Nowa technologia, która może wkrótce pojawić się na rynku daje szansę na to, aby toksyczne farby poliuretanowe znacznie zmniejszyły swój wpływ na środowisko oraz zdrowie człowieka. Już niedługo może się tak stać za sprawą armii Stanów Zjednoczonych. Vijay Mannari, profesor uniwersytetu Eastern Michigan University (EMU) otrzymał grant o wartości 473800 euro na pracę nad ekologiczną, równie odporną, alternatywą dla powłok poliuretanowych dla zastosowań w armii. Mannari wzbudził zainteresowanie amerykańskiego stowarzyszenia Strategic Environmental Research Development Program (SERDP), którego częścią jest Departament Obrony Stanów Zjednoczonych swoją propozycją badań i program ma rozpocząć się już na wiosnę tego roku.
Poliuretany
Poliuretany są bardzo wszechstronnymi związkami. Posiadają szerokie zastosowanie między innymi jako powłoki zabezpieczające stal przed korozją oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Dobre własności takie jak twardość, odporność na rozciąganie i pękanie, odporność na wiele substancji chemicznych, w tym oleje i benzyny czyni je popularnym wyborem dla potrzeb przemysłu oraz armii.
Toksyczne farby poliuretanowe
Podstawowym surowcem do syntezy poliuretanów są izocyjaniany. Reakcje izocyjanianów ze związkami zawierającymi aktywne atomy wodoru prowadzące do syntezy polimerów, po raz pierwszy, wykorzystał Otto Bayer i w roku 1947 otrzymał poliuretanowe tworzywo piankowe. Od tego czasu poliuretany są stosowane we wszystkich dziedzinach gospodarki.
Oprócz swoich wszechstronnych właściwości izocyjaniany są związkami chemicznymi silnie reaktywnymi. Wiążą się one ze związkami wchodzącymi w skład organizmów żywych takimi jak woda, czy białko. Szczególnie niebezpieczne i toksyczne są pary, które przedostają się do organizmu przez drogi oddechowe. Dlatego też na świecie coraz szerszym zainteresowaniem cieszą się próby ograniczenia lub nawet całkowitego wyeliminowania izocyjanianów.
Ekologiczne powłoki poliuretanowe
Badania profesora Mannari mają przyczynić się nie tylko do wyeliminowania izocyjanianów z powłok poliuretanowych, ale także znacznie zmniejszyć w nich ogólną zawartość Lotnych Związków Organicznych (LZO).
Profesor Mannari podkreślił, że umożliwienie tych badań to nie tylko uznanie jego zdolności, ale głównie umożliwienie jemu i jego studentom rozpoczęcia szeroko zakrojonych badań nad bardziej ekologicznymi i bezpieczniejszymi materiałami do produkcji powłok ochronnych w przyszłości. A to wszystko przy mocnym założeniu, że bezpieczne ekologicznie technogie nie będą kompromisem, na którym ucierpi wytrzymałość.
One Comment on “Toksyczne farby poliuretanowe, a bezpieczne alternatywy”
Dobry artykuł!